ใบกำกับภาษีเต็มรูปแบบ&ใบกำกับภาษีอย่างย่อแตกต่างกันอย่างไร

ใบกำกับภาษี (Tax Invoice) คือ เอกสารหลักฐานสำคัญ ซึ่งผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มจะต้องจัดทำและออกให้กับผู้ซื้อสินค้าหรือบริการทุกครั้งที่มีการขายสินค้าหรือบริการ เพื่อแสดงมูลค่าของสินค้าหรือบริการและจำนวนภาษีมูลค่าเพิ่ม ที่ผู้ประกอบการจดทะเบียนเรียกเก็บหรือพึงเรียกเก็บจากผู้ซื้อสินค้าหรือบริการในแต่ละครั้ง แต่มากไปกว่านั้น ใบกำกับภาษี ยังแบ่งได้ออกอีกเป็น 2 ประเภท คือ 

1. ใบกำกับภาษีแบบเต็มรูปแบบ
2. ใบกำกับภาษีอย่างย่อ 

โดยหลักๆส่วน จะอยู่ที่เนื้อหาเล็กน้อยเท่านั้นครับ

โดยเนื้อหาหลักๆที่ใบกำกับภาษีอย่างย่อต้องมี คือ

1. ต้องมีระบุในใบว่า “ใบกำกับภาษีอย่างย่อ”
2. วัน/เดือน/ปี ที่ออกใบกำกับภาษี
3. เลขที่ใบกำกับภาษี
4. ชื่อ/ชนิด/ประเภท/ปริมาณ/ราคา ของสินค้าที่ซื้อขาย
5. ชื่อ และเลขประจำตัวผู้เสียภาษีของผู้ขาย
6. ราคาสินค้าบริการ โดยต้องระบุยอดรวม Vat แล้ว
7. ข้อความอื่นที่อธิบดีกำหนด

ส่วนในเนื้อหาของใบกำกับภาษีอย่างเต็มรูปแบบที่เพิ่มมาจากใบกำกับภาษีอย่างย่อ คือ

1. ต้องระบุให้ชัดเจนในใบว่าเป็น “ใบกำกับภาษี”
2. ต้องระบุ ชื่อ ที่อยู่ เลขประจำตัวผู้เสียภาษีของผู้ขาย
3. ต้องระบุ ชื่อ ที่อยู่ เลขประจำตัวผู้เสียภาษีของผู้ซื้อ

ส่วนเนื้อหาอื่นๆนั้นคงยังต้องมีเหมือนกับใบกำกับภาษีอย่างย่อ

ส่วนสำคัญที่ต่างกันของใบกำกับภาษี 2 แบบนี้ คือ 

*ใบกำกับภาษีอย่างย่อ  จะไม่สามารถนำไปหักออกจากภาษีขายในการคำนวนภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อนำส่ง ภ.พ.30 ได้

*ใบกำกับภาษีเต็มรูปแบบ สามารถนำไปหักออกจากภาษีขายในการคำนวนภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อนำส่ง ภ.พ.30 ได้

แล้วใครจะสามารถออกใบกำกับภาษีอย่างย่อได้บ้างหละ?

• กิจการในระบบ VAT ที่มีลักษณะขายปลีก โดยเป็นการขายให้แก่ผู้บริโภคโดยตรง หมายถึงการซื้อไปใช้เองไม่ได้นำไปขายต่อ เช่น ร้านสะดวกซื้อ ร้านค้าแผงลอย ร้านขายของชำ ร้านขายยา ห้างสรรพสินค้า เป็นต้น
• กิจการในระบบ VAT ที่ให้บริการรายย่อยแก่บุคคลจำนวนมาก เช่น ร้านอาหาร โรงแรม โรงภาพยนตร์ เป็นต้น
• โดยผู้ประกอบการต้องยื่นขอกรมสรรพากรก่อนเพื่อจดขอออกใบกำกับภาษีอย่างย่อ

สามารถอ่านบทความน่าสนใจอื่นๆได้ ที่นี่ คลิก!!